Doświadczasz tych objawów? Możesz cierpieć na zaburzenia lękowe… Masz problemy z sercem, które mógłbyś opisać jako przyspieszone i nierówne bicie serca, kołatanie, duszności? Może odczuwasz częste bóle różnego rodzaju. Wpadasz w panikę, bojąc się, że umierasz właśnie w tej chwili albo myślisz, że w Twoim organizmie rozwija się groźna, śmiertelna choroba, która zabija Cię powoli. Myślisz, że Twój przypadek jest bardzo rzadki albo cierpisz na przypadłość, której lekarze nie potrafią prawidłowo zdiagnozować lub bagatelizują to, co im zgłaszasz i nie traktują Cię poważnie? Przeszukujesz internet w celu postawienia sobie samodzielnie diagnozy, by w końcu móc otrzymać właściwą pomoc… Ciągle czujesz się chory i coraz częściej na pytanie “jak się czujesz?” nie potrafisz dokładnie opisać swojego stanu? Czy ten opis brzmi znajomo?

Lęk jest emocją powszechną i jak każda inna emocja i pełni określoną rolę w życiu każdego człowieka. Zadaniem “zdrowego lęku” jest zapewnienie jednostce przetrwanie i asymilację do otoczenia. W organizmie zachodzą również procesy fizjologiczne, które są wywołane pojawiającym się zagrożeniem i przetworzeniem tego zagrażającego bodźca poprzez poznawczą ocenę, która aktywizuje układ nerwowy do zachowania. Takimi reakcjami jest ucieczka, paraliż lub walka. O zaburzeniach lękowych mówimy wtedy, kiedy nasilenie lęku wpływa niekorzystnie na funkcjonowanie człowieka, a także wtedy, kiedy wywołuje dyskomfort i cierpienie. Powyższe objawy świadczą o tym, że “zdrowy lęk” przeobraził się w “lęk zaburzony” i przestał spełniać swoją funkcję adaptacyjną. Jak odróżnić strach od lęku? Zarówno strach jak...

Według podejścia poznawczo–behawioralnego, ważną rolę w rozwoju i podtrzymywaniu zaburzeń lękowych odgrywają nasze myśli. Nie są to zwykłe myśli, lecz ich gonitwa, albo zamartwianie się, przeskakiwanie w głowie z tematu na temat, wyobrażanie sobie najgorszego scenariusza zdarzeń, trudności w koncentracji. Jak brzmią typowe myśli, towarzyszące zaburzeniom lękowym? Jak poradzić sobie z negatywnymi myślami? Przykłady negatywnego myślenia: „Martwię się o wszystko, robię się spięty i podirytowany, a kończy się tym, że złoszczę się na dzieci.” „Moje myśli rozpędzają się, czuję, że zaraz stracę nad sobą panowanie i oszaleję, albo nie wiem co.” „Pewnie tak źle wytłumaczyłem mu instrukcję, że będzie musiał poświęcić dodatkowy czas na jej zrozumienie”. „Jak lęk dopadnie mnie w autobusie, to nikt...

Jedną z podstawowych potrzeb ciała i umysłu jest odprężenie. W sytuacji, gdy zmagasz się z zaburzeniami lękowymi relaksacja powinna być metodą dodatkową, wspierającą terapię i ewentualne leczenie farmakologiczne. Każdy z nas jest jednością ciała, umysłu i relacji z otoczeniem. Aby czuć się dobrze powinniśmy zadbać o równowagę we wszystkich tych sferach. Gdy pojawiają się objawy somatyczne (np. bóle głowy, ucisk w klatce piersiowej) lub psychiczne (np. zmęczenie, drażliwość) może to być ważny sygnał organizmu mówiący, że któreś z wyżej wymienionych potrzeb nie są zaspokajane. Pomyśl przez chwilę w jaki sposób dbasz o swoje ciało, psychikę i relacje? Techniki relaksacyjne są także elementem niektórych terapii, głównie terapii poznawczo-behawioralnej.