„W swojej osobistej, domowej kolekcji posiadam cały zestaw rysunkowych strachów opatrzonych datami. To taki mój intymny kalendarz węzłowych punktów rozwoju, bo strach i opór pojawiają się zawsze wtedy - kiedy trzeba, gdy po prostu potrzebujemy się zatrzymać i dać sobie miłość i czułość. Pokochać swój opór. Często wracam do tych notatek i już coraz rzadziej powtarzam strach i opór w realizacji zadań ku celom. Narysowane znaczy odczarowane. Rysuj więc, datuj i kolekcjonuj swoje strachy, małe i duże. A przede wszystkim pokochaj swój opór. To taka ściana, która do Ciebie mówi: zauważ, tego Ci brakuje, a tego jest nadmiar. Ćwicz ten rysunek!” To fragment tekstu autorstwa Anny Kapusty, zamieszczonego na łamach literackiego miesięcznika Akant (2019). Pamiętam, jak trafiwszy przypadkiem na ten...

Czy to lęk przyczynia się do powstawania dysfunkcji seksualnych? A może jest odwrotnie – brak satysfakcji w sferze seksualnej lub dotyczące jej różnego rodzaju negatywne doświadczenia skutkują pojawieniem się napięcia i lęku? Nie istnieje prosta odpowiedź na te pytania, ale z całą pewnością możemy stwierdzić, że zależności działają w obie strony. Osoby z zaburzeniami lękowymi częściej doświadczają dysfunkcji seksualnych. Dlaczego? Zdrowie seksualne: kiedy jest, a kiedy go nie ma? Według WHO o zdrowiu seksualnym mówimy wtedy, kiedy występuje stan fizycznego, emocjonalnego, psychicznego i społecznego dobrostanu w odniesieniu do seksualności jednostki. Aby cieszyć się zdrowiem seksualnym, nie wystarczy tylko nie mieć problemów w tej sferze – powinna być ona przedmiotem satysfakcji na wielu...

Zaburzenie stresowe pourazowe (post-traumatic stress disorder, PTSD), jak sama nazwa wskazuje, związane jest z przeżyciem traumatyzującego doświadczenia. Oficjalnie wpisano je do klasyfikacji zaburzeń i chorób psychicznych dopiero w 1980 r. Pierwsze wzmianki o PTSD można było odnaleźć już w literaturze z VIII w. p.n.e. (Holiczer, Gałuszko, Cubała, 2007), jednak spostrzeżenia o konieczności utworzenia nowej jednostki chorobowej oparte były głównie o obserwacje kliniczne weteranów powracających z wojny w Wietnamie. Charakteryzowały ich pewne szczególne trudności adaptacyjne, którym towarzyszyło m.in.: ponowne przeżywanie urazu psychicznego pod postacią żywych obrazów i wspomnień scen walki, silne negatywne emocje, pobudzenie psychomotoryczne, drażliwość, zaburzenia snu i unikanie myśli...

OCD, czyli obsessive-compulsive disorder to zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Jak wskazuje nazwa – charakteryzuje się występowaniem natrętnych myśli (obsesji) oraz czynności (kompulsji). Obsesje Już samo nazewnictwo wskazuje na to, że zarówno obsesje, jak i kompulsje są kluczowym elementem omawianego zaburzenia. Wśród cech charakterystycznych obsesji wymienia się intruzywność, nieakceptowalność, subiektywny opór i egodystoniczność (Bryńska, 2007). W praktyce oznacza to, że obsesje: Prowokowane są zazwyczaj poprzez działanie zewnętrznych bodźców. Obsesje skupiają na sobie uwagę zakłócając tym samym funkcjonowanie jednostki Związane są z brakiem akceptacji dla pojawiających się natrętnych myśli Powodują poczucie utraty kontroli nad pojawiającymi się myślami. Osoba doświadczająca obsesji...

To co niesie ze sobą płynna nowoczesność to przede wszystkim fragmentaryczność i niepewność (Bauman, 2006). W praktyce znany przez nas świat dynamicznie zmienia się właściwie we wszystkich obszarach, a zjawiska, które rozgrywają się na naszych oczach, nabierają coraz szybszego tempa. W tym wszystkim nie pozostajemy na szczęście sami. Płynny świat Przemiany o charakterze globalnym nie pozostają bez wpływu na funkcjonowanie człowieka, który – chcąc nie chcąc – zmuszony jest zaadaptować się do stale zmieniających się warunków środowiska, co wymaga zarówno energii, jak i czasu. Konieczność sprostania wyzwaniom niestabilnej współczesności, a także już sama świadomość ich istnienia, może wzbudzać rozmaite emocje – lęk, gniew, frustrację czy rozpacz. Zastanego stanu rzeczy nie ułatwia...

Ostra reakcja na stres (acute stress disorder, ASD) jest krótkotrwałym zaburzeniem reaktywnym, będącym konsekwencją doświadczenia traumatycznego stresu. Za taki stres uznaje się m.in działania wojenne, brutalną napaść, zagrożenie życia lub integralności cielesnej, wypadki komunikacyjne, katastrofy naturalne, widok nagłej śmierci bliskiej osoby, przemoc, maltretowanie lub bycie naocznym świadkiem takich zdarzeń (APA, 2013a). Ponadto, przeżyciu towarzyszy silny strach, przerażenie i poczucie bezradności. Ostra reakcja na stres na ogół pojawia się już w ciągu kilku minut od zdarzenia i ustępuje w ciągu kilku dni, ale zdarza się, że trwa nawet do 4 tygodni (Borys, 2004). Częściej diagnozuje się to zaburzenie u kobiet. Objawy ostrej reakcji na stres Formalnie, aby je rozpoznać, objawy muszą...