Według podejścia poznawczo–behawioralnego, ważną rolę w rozwoju i podtrzymywaniu zaburzeń lękowych odgrywają nasze myśli. Nie są to zwykłe myśli, lecz ich gonitwa, albo zamartwianie się, przeskakiwanie w głowie z tematu na temat, wyobrażanie sobie najgorszego scenariusza zdarzeń, trudności w koncentracji. Jak brzmią typowe myśli, towarzyszące zaburzeniom lękowym? Jak poradzić sobie z negatywnymi myślami? Przykłady negatywnego myślenia: „Martwię się o wszystko, robię się spięty i podirytowany, a kończy się tym, że złoszczę się na dzieci.” „Moje myśli rozpędzają się, czuję, że zaraz stracę nad sobą panowanie i oszaleję, albo nie wiem co.” „Pewnie tak źle wytłumaczyłem mu instrukcję, że będzie musiał poświęcić dodatkowy czas na jej zrozumienie”. „Jak lęk dopadnie mnie w autobusie, to nikt...

Jedną z podstawowych potrzeb ciała i umysłu jest odprężenie. W sytuacji, gdy zmagasz się z zaburzeniami lękowymi relaksacja powinna być metodą dodatkową, wspierającą terapię i ewentualne leczenie farmakologiczne. Każdy z nas jest jednością ciała, umysłu i relacji z otoczeniem. Aby czuć się dobrze powinniśmy zadbać o równowagę we wszystkich tych sferach. Gdy pojawiają się objawy somatyczne (np. bóle głowy, ucisk w klatce piersiowej) lub psychiczne (np. zmęczenie, drażliwość) może to być ważny sygnał organizmu mówiący, że któreś z wyżej wymienionych potrzeb nie są zaspokajane. Pomyśl przez chwilę w jaki sposób dbasz o swoje ciało, psychikę i relacje? Techniki relaksacyjne są także elementem niektórych terapii, głównie terapii poznawczo-behawioralnej.