Stowarzyszenie Animo
Działamy na rzecz osób z zaburzeniami lękowymi.
Kim jesteśmy?
Stowarzyszenie Animo – Odważ się Żyć! powstało, by pomóc osobom doświadczającym zaburzeń lękowych. Po pomoc mogą zgłosić się do nas osoby doświadczające uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii specyficznych, agorafobii, lęku napadowego, fobii społecznej, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD) oraz zaburzeń lękowych będących wynikiem traumatycznych doświadczeń. Pomoc skierowana jest także do osób, które nie korzystały z pomocy specjalisty i nie mają diagnozy zaburzeń lękowych, ale doświadczają derealizacji, depersonalizacji, stanów nasilonego lęku, którym towarzyszy obawa przed śmiercią lub utratą zmysłów, czy też niepokojących objawów somatycznych, które nie są wynikiem choroby somatycznej.
Aktualności
Kolejna edycja projektu wsparcia psychologicznego dla osób z niepełnosprawnością finansowanego ze środków PFRON
Jako Stowarzyszenie Animo od ponad dwóch lat udzielamy pomocy osobom doświadczającym trudności związanych z zaburzeniami lękowymi pod różną postacią. W zeszłym roku podjęliśmy decyzję o rozszerzeniu...
„Notatnik. Odporność psychiczna, Część II” – Bezpłatna publikacja Stowarzyszenia „w sieci offline”
Przez ostatnie kilka miesięcy, dzięki współpracy Stowarzyszenia „W sieci offline” (Marty Orleckiej i Dagmary Dąbkowskiej) oraz Malwiny Huńczak - psycholog i psychoterapeutki, powstawała wyjątkowa...
Najnowsze artykuły
Dr Marcin Matych – „Jak żyć z lękiem. Poradnik.” (Recenzja książki)
Większość ludzi raz na jakiś czas napotyka na swojej drodze lęk. Występuje on pod różną postacią w zależności od tego, co dla konkretnej jednostki jest ważne lub też wokół czego została zbudowana narracja generująca lękowe myśli. Lęk i strach są uczuciami potrzebnymi, a ich całkowity brak w czyimś życiu wskazuje na stan patologiczny. Mimo że zdawałoby się, że życie bez nich byłoby rajem, tak nie jest. Skąd wiedzielibyśmy, czy grozi nam niebezpieczeństwo, gdyby nie strach? Jak moglibyśmy przygotować się na niebezpieczeństwo, gdyby nie lęk? Oba te uczucia są jak najbardziej potrzebne, jednak przy zachowaniu umiaru. Co dzieje się, gdy go brakuje? Długotrwałe skutki odczuwania lęku Organizm w pewnym momencie wyczerpuje swoje zasoby, a pozbawiony dostatecznej ilości paliwa musi się ratować. W...
Arteterapia w leczeniu zaburzeń psychicznych
„W swojej osobistej, domowej kolekcji posiadam cały zestaw rysunkowych strachów opatrzonych datami. To taki mój intymny kalendarz węzłowych punktów rozwoju, bo strach i opór pojawiają się zawsze wtedy - kiedy trzeba, gdy po prostu potrzebujemy się zatrzymać i dać sobie miłość i czułość. Pokochać swój opór. Często wracam do tych notatek i już coraz rzadziej powtarzam strach i opór w realizacji zadań ku celom. Narysowane znaczy odczarowane. Rysuj więc, datuj i kolekcjonuj swoje strachy, małe i duże. A przede wszystkim pokochaj swój opór. To taka ściana, która do Ciebie mówi: zauważ, tego Ci brakuje, a tego jest nadmiar. Ćwicz ten rysunek!” To fragment tekstu autorstwa Anny Kapusty, zamieszczonego na łamach literackiego miesięcznika Akant (2019). Pamiętam, jak trafiwszy przypadkiem na ten...
Zaburzenia seksualne w nerwicy
Czy to lęk przyczynia się do powstawania dysfunkcji seksualnych? A może jest odwrotnie – brak satysfakcji w sferze seksualnej lub dotyczące jej różnego rodzaju negatywne doświadczenia skutkują pojawieniem się napięcia i lęku? Nie istnieje prosta odpowiedź na te pytania, ale z całą pewnością możemy stwierdzić, że zależności działają w obie strony. Osoby z zaburzeniami lękowymi częściej doświadczają dysfunkcji seksualnych. Dlaczego? Zdrowie seksualne: kiedy jest, a kiedy go nie ma? Według WHO o zdrowiu seksualnym mówimy wtedy, kiedy występuje stan fizycznego, emocjonalnego, psychicznego i społecznego dobrostanu w odniesieniu do seksualności jednostki. Aby cieszyć się zdrowiem seksualnym, nie wystarczy tylko nie mieć problemów w tej sferze – powinna być ona przedmiotem satysfakcji na wielu...
PTSD – Zespół stresu pourazowego
Zaburzenie stresowe pourazowe (post-traumatic stress disorder, PTSD), jak sama nazwa wskazuje, związane jest z przeżyciem traumatyzującego doświadczenia. Oficjalnie wpisano je do klasyfikacji zaburzeń i chorób psychicznych dopiero w 1980 r. Pierwsze wzmianki o PTSD można było odnaleźć już w literaturze z VIII w. p.n.e. (Holiczer, Gałuszko, Cubała, 2007), jednak spostrzeżenia o konieczności utworzenia nowej jednostki chorobowej oparte były głównie o obserwacje kliniczne weteranów powracających z wojny w Wietnamie. Charakteryzowały ich pewne szczególne trudności adaptacyjne, którym towarzyszyło m.in.: ponowne przeżywanie urazu psychicznego pod postacią żywych obrazów i wspomnień scen walki, silne negatywne emocje, pobudzenie psychomotoryczne, drażliwość, zaburzenia snu i unikanie myśli...
Co to jest OCD? Czyli zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
OCD, czyli obsessive-compulsive disorder to zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Jak wskazuje nazwa – charakteryzuje się występowaniem natrętnych myśli (obsesji) oraz czynności (kompulsji). Obsesje Już samo nazewnictwo wskazuje na to, że zarówno obsesje, jak i kompulsje są kluczowym elementem omawianego zaburzenia. Wśród cech charakterystycznych obsesji wymienia się intruzywność, nieakceptowalność, subiektywny opór i egodystoniczność (Bryńska, 2007). W praktyce oznacza to, że obsesje: Prowokowane są zazwyczaj poprzez działanie zewnętrznych bodźców. Obsesje skupiają na sobie uwagę zakłócając tym samym funkcjonowanie jednostki Związane są z brakiem akceptacji dla pojawiających się natrętnych myśli Powodują poczucie utraty kontroli nad pojawiającymi się myślami. Osoba doświadczająca obsesji...
Wsparcie społeczne we współczesnym świecie
To co niesie ze sobą płynna nowoczesność to przede wszystkim fragmentaryczność i niepewność (Bauman, 2006). W praktyce znany przez nas świat dynamicznie zmienia się właściwie we wszystkich obszarach, a zjawiska, które rozgrywają się na naszych oczach, nabierają coraz szybszego tempa. W tym wszystkim nie pozostajemy na szczęście sami. Płynny świat Przemiany o charakterze globalnym nie pozostają bez wpływu na funkcjonowanie człowieka, który – chcąc nie chcąc – zmuszony jest zaadaptować się do stale zmieniających się warunków środowiska, co wymaga zarówno energii, jak i czasu. Konieczność sprostania wyzwaniom niestabilnej współczesności, a także już sama świadomość ich istnienia, może wzbudzać rozmaite emocje – lęk, gniew, frustrację czy rozpacz. Zastanego stanu rzeczy nie ułatwia...