Zmień kontrast strony na zgodny z WCAG Powiększ czcionkę na stronie

Współczesna nauka sugeruje nam, że nawet co trzecia kobieta dostanie w ciągu swojego życia diagnozę: zaburzenia lękowe. A co z mężczyznami? Oni tę diagnozę słyszą o wiele rzadziej, choć przecież zjawisko to ich nie omija. Czy mężczyźni istotnie chorują rzadziej? Sprawa wydaje się znacznie bardziej wielowymiarowa.

Statystyki zaburzeń lękowych

Według statystyk na zaburzenia lękowe zachoruje w trakcie życia 20% mężczyzn. Choć wiele wskazuje na to, że panowie rzadziej napotykają w swoim życiu ten problem, ważną rolę pełnią tu też stygmatyzacja, uprzedzenia i potrzeba przeprowadzenia większej ilości badań nad zagadnieniem męskich zaburzeń lękowych.

Zaburzenia lękowe, jako stereotypowo żeńska przypadłość, były badane głównie z kobiecego punktu widzenia i z udziałem kobiet, podczas gdy męskie zaburzenia lękowe mogą manifestować się w zupełnie odmienny sposób. Zagadnienie różnic płciowych w przeżywaniu tych zaburzeń zostało znacznie zaniedbane.

Zaburzenia lękowe u mężczyzn

Do charakterystycznych objawów zaburzeń lękowych u mężczyzn należą złość i agresja, nadużywanie alkoholu czy innych używek, a także objawy somatyczne, takie jak bóle mięśni lub głowy. W 2016 roku 86% przypadków samobójstw w Polsce dotyczyło mężczyzn. Dysproporcja w tej kwestii nie jest niczym nowym, ciekawe światło jednak rzucają na nią badania przeprowadzone przez Harvard University w 2009 roku. Wynika z nich, że za samobójstwami stoi w głównej mierze nie depresja, a… właśnie zaburzenia lękowe! Dlatego najwyższa pora zacząć traktować temat poważnie.

Diagnoza i leczenie u mężczyzn

Czynnikiem znacząco zmniejszającym liczbę poprawnie zdiagnozowanych mężczyzn jest wszechobecna stygmatyzacja – nawet w gabinecie specjalistycznym. Mężczyznom rzadziej przepisuje się leki lub kieruje na terapię. Bo przecież “facet ma być twardy”…

A przecież sama droga do lekarza jest długa i kręta – model tradycyjnego mężczyzny, który nie okazuje uczuć na pewno tego nie ułatwia. Nie ma w nim miejsca na ludzkie odruchy takie jak łzy, wątpliwości, ekspresję emocji. W “męskim” świecie ból się tłamsi i ukrywa.

Jesteś przygnębiony, źle się czujesz? “Chodź na piwo”, “przejdzie ci”, “nie użalaj się nad sobą” – to najczęstsze rady, jakie może usłyszeć mężczyzna.

Pamiętajmy, że sięgnięcie po pomoc to nie słabość, a akt odpowiedzialności i odwagi. Wrażliwość czy delikatność to piękne cechy, które są męskie tak samo jak każde inne.

 

Linki do źródeł:

  1. https://www.intechopen.com/books/a-fresh-look-at-anxiety-disorders/examining-sex-and-gender-differences-in-anxiety-disorders
  2. https://jamanetwork.com/journals/jamapsychiatry/fullarticle/208673
  3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2889009/
  4. https://www.medonet.pl/psyche/psychologia,dlaczego-mezczyzni-czesciej-popelniaja-samobojstwo-,artykul,1723119.html
  5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3135672/
  6. https://www.wsj.com/articles/anxiety-looks-different-in-men-11564494352

Autorką tekstu jest Maria Prusakow